(سختی گیر)
سختی آب، ناشی از یون های کلسیم و منیزیم و به مقدار کمتر ترکیبات فلزاتی چون آهن ، منگنز و آلومینیم می باشد. از آنجایی که سه فلز مذکور به مقادیر جزئی در آب موجودند لذا اثر آن ها در سختی آب کم است.
متداولترین روش برای حذف سختی آب ، استفاده از سختی گیر های رزینی می باشد. رزین ها ، کلسیم و منیزیم را با سدیم تعویض کرده و آب سخت را به آب نرم تبدیل می کنند.
اصطلاح سختی گیر در مورد عملیاتی است که در دستگاه مذکور و با حذف کلسیم و منیزیم ، سختی آب را حذف کرده و عملا باعث نرم شدن آب می شود . رزین های مبادله کننده یون شامل دو نوع معدنی و آلی هستند . رزینهای آلی به دو گروه آنیونی و کاتیونی تقسیم می شوند . رزینهای کاتیونی در نوع ضعیف ( -COOH ) و قوی (-SO3H ) موجود هستند . عمدتا از رزینهای کاتیونیک ۳ برای حذف سختی در ستونهای سختی گیر استفاده می کنند . رسوب سخت آب ناشی از وجود یونهای کلسیم و منیزیم در آن است . این رسوب در دیگهای بخار ،مبدلهای حرارتی ، برجهای خنک کننده و سیستم های گرمایش به جای مانده و در پاره ای از موارد ، باعث اختلال در عملکرد آنها و کاهش بازدهی می شود .
